W 2019 roku polska policja wszczęła około dwa i pĂłł tysiąca postępowań w sprawie zgwałcenia. Tylko w trochę więcej niż połowie z nich stwierdzono przestępstwo, a wykryto ponad tysiąc sto sprawcĂłw. Ofiarami w przeważającej części są kobiety. Ile z nich nie zgłasza przestępstwa organom ścigania? Ile nie ma przestrzeni i możliwości, by opowiedzieć o tym, co je spotkało?

Agnieszkę od dziesiątego do osiemnastego roku życia gwałcił kuzyn. W czasie rozprawy sąd odrzucił jej wniosek, by nie musiała zeznawać w jego obecności. Justyna, zgwałcona w wieku szesnastu lat przez byłego chłopaka, do dziś słyszy od rodzicĂłw, że wychodząc z domu w spĂłdniczce prosi się o kolejne nieszczęście. Anna przez wiele lat nie wiedziała, że pada ofiarą przestępstwa ze strony męża - ten usprawiedliwiał swoje postępowanie cytatami z Biblii. Katarzyna, zanim została zgwałcona, włączyła dyktafon w telefonie. Policja zmusiła ją, by sama spisała nagranie, a prokuratura mimo to umorzyła śledztwo. Magda na osiem lat wyparła z pamięci fakt, że zgwałcił ją obcy mężczyzna. Postępowanie ws. gwałtu na Łucji zostało umorzone, bo odprowadziła sprawcę do furtki, a wcześniej uczęszczała na terapię, co biegły sądowy uznał za prĂłbę przygotowania się do odegrania roli ofiary. Były chłopak Agaty, ktĂłry przez trzy dni więził ją, bił i gwałcił, został skazany na karę w zawieszeniu. Pochodząca z Kenii Heart gwałt przypłaciła załamaniem nerwowym i prĂłbą samobĂłjczą, po czym wrĂłciła do ojczyzny. Twierdzi, że Polska nie była dla niej.

Maja Staśko i Patrycja Wieczorkiewicz oddają głos osobom zgwałconym. Historie Marty, Renaty, Julii, Magdy, Dawida czy Heart, to tak naprawdę historie, w ktĂłrych zawierają się tysiące innych, podobnych. To opowieści mieszkanek wsi i mniejszych miejscowości, pracownic fizycznych, bezrobotnych i wielodzietnych matek, osĂłb niepełnoletnich, aktywistek, studentek, ale i kobiet dojrzałych. I choć składające się na książkę teksty poparte są analizą akt sądowych czy rozmowami z rodziną i przyjaciĂłłmi skrzywdzonych, to najważniejsze w nich są narracje ich samych. W historiach tych, choć rożnych, autorki rozpoznają mechanizmy i schematy, ktĂłre rządzą myśleniem skrzywdzonych, policji, sądĂłw, mediĂłw i społeczeństwa.

Tym razem behawiorysta będzie musiał zmierzyć się z najgorszym koszmarem.

PĂłłtora roku po tym, jak Małgorzata Rosa wyjechała do Warszawy, szefostwo stacji telewizyjnej chce, by dziennikarka wrĂłciła do rodzinnego miasta. Ma przygotować materiał na temat ofiary gwałtu, ktĂłrej opolska prokuratura odmĂłwiła pomocy.

Zeznania dziewczyny zostały uznane za niewiarygodne, sprawcy nigdy nie zaczęto szukać, a śledztwa nie wszczęto. Kiedy Rosa zjawia się na miejscu, orientuje się, że w Opolu panuje zmowa milczenia. Nie ma innego wyjścia, niż zwrĂłcić się do jedynej osoby w prokuraturze, ktĂłrej ufa.

Gerard Edling został jednak odsunięty na boczny tor przez nową szefową i nie jest w stanie zaoferować pomocy. Dziennikarce udziela jej niespodziewanie lokalny jasnowidz, od lat odnajdujący zaginione lub martwe osoby, zwany Kabalistą z ChabrĂłw.

Poruszające wspomnienia młodej Pakistanki, ktĂłra podjęła walkę z okrutnym systemem kastowym. W wyniku klanowych porachunkĂłw stała się ofiarą gwałtu, jednak zamiast popełnić samobĂłjstwo, jak spodziewali się oprawcy, postanowiła walczyć o swoje prawa. NamĂłwiona przez miejscowego mułłę, zgłosiła napaść na policję. Dzięki międzynarodowej pomocy i nagłośnieniu sprawy Muchtar doczekała się rozprawy sądowej i otrzymała od rządu odszkodowanie. Za te pieniądze otworzyła w swojej miejscowości pierwszą szkołę dla dziewcząt, wynajęła nauczycielki i założyła Stowarzyszenie Pomocy Kobietom. Muchtar Mai została Kobietą Roku 2005 miesięcznika "Glamour", a w 2006 otrzymała nagrodę Rady Europy za wkład we wspomnienie praw człowieka. Jej książka została wydana w 21 krajach i stała się międzynarodowym bestsellerem.

ZAGINIONE DZIEWCZYNY to przejmująca opowieść o Amandzie Berry, Ginie DeJesus i Michelle Knight, ktĂłre zostały porwane i uwięzione. Były przetrzymywane przez ponad 10 lat. W piwnicy domu kierowcy autobusu szkolnego Ariela Castro, potwora w ludzkiej skĂłrze, przeżyły prawdziwy koszmar. Gdy związane i skute łańcuchami cierpiały, narzeczona Castro odwiedzała go w tym samym domu i wspĂłlnie przygotowywali romantyczne kolacje. Z niczego nie zdawała sobie sprawy.

W maju 2013 r. dziewczynom udało się uciec. Historia porwania i dramatycznego ratunku trafiła na pierwsze strony gazet na całym świecie.

Jak to możliwe, że nikt nie zauważył niczego dziwnego w zachowaniu mężczyzny, ktĂłry trzem kobietom zgotował prawdziwe piekło?

Tworzymy więź z osobą, ktĂłra jest wobec nas agresywna. TO SYNDROM SZTOKHOLMSKI.